report
report
No Reference nu in boekvorm
Coppens: Het was één grote oefening
33 Haute Couture accessoires in wording, op zoek naar hun eigen vormentaal, is wellicht de beste omschrijving achteraf van de installatie No Reference van Christophe Coppens bij Platform21. De stukken zijn inmiddels ingepakt, maar voor wie deze bijzondere oefening van Coppens alsnog wil volgen, is er een prachtig boek verschenen. Tijdens de boekpresentatie blikte de Belgische couturier in een gesprek met criticus en curator Pieter van Bogaert terug op het ontwerpproces. "Het was een mooi experiment, maar ik ben blij dat ik weer hertjes en konijnen mag maken van mezelf."
Pieter van Bogaert schreef het voorwoord van het boek No References. Hierin vraagt hij zich af of het wel mogelijk is om zonder referenties te werken binnen een modecollectie. Hij besluit zijn voorwoord met het advies: '...zet de mensen zelf op het podium, maak van de bezoeker een acteur, van de gebruiker een regisseur. Maak je publiek deel van het proces.' Delen van het gesprek waarin Van Bogaert en Coppens terugblikken op het project, lees je hieronder.
Over het maakproces in Platform21
Coppens begint: “Wat we voor ogen hadden, was een work in progress. De installatie als atelier waar ik, soms samen met publiek, verder zou werken aan de stukken. Dat is eigenlijk niet zo goed gelukt. Ik vond het moeilijk terug te keren naar werk dat voor mij al heel erg ‘af’ voelde en dat al gelanceerd was. Ook het werken aan de collectie met publiek vond ik moeilijk. De naaisters die zich op hadden gegeven waren heel goed, maar het zijn mensen die je niet kent; je weet niet wat ze kunnen en waar ze goed in zijn. Daarbij was vier uur per keer heel kort, ik kwam niet veel verder dan zoeken naar de juiste schaar en garen, uitleggen en voordoen.”
Pieter van Bogaert: “Als ik nu naar de collectie kijk, heb ik het gevoel dat het minder af is dan bij de opening.”
Coppens reageert: “Op de opening zaten er nog veel spelden in de stukken. Er is wel zo verder genaaid dat die nu weg zijn, maar ik heb er niet echt op doorgewerkt. Dan had ik met mijn eigen medewerksters uit het atelier voor een aansluitend aantal dagen moeten werken.”
Over de draagbaarheid
Van Bogaert: “Over je vorige collectie werd gezegd dat ze ondraagbaar was. Zangeres Roisin Murphy bewees het tegendeel en draagt die collectie nu tijdens haar optredens. Denk je dat ze deze collectie ook zal dragen?”
Coppens: “Sommige stukken zijn echt niet gemaakt om te dragen. Wie wil er nou met een enorme tredmolen op haar rug lopen?
Voor deze collectie heb ik gekeken wat een lichaam is, wat een holte is en wat de druk van een accessoire op het lichaam is. Ik ben dus niet bij nul begonnen, ik heb gekeken hoe ik een stap verder kon gaan, maar in principe passen alle stukken nog steeds op een lichaam en zijn dus in theorie draagbaar. Bovendien is het couture en zou het op het lichaam van de klant op maat gemaakt kunnen worden.
Ik zag er erg tegenop om te beginnen aan deze collectie. Dat komt omdat het gaat over schrappen en weglaten, dat vind ik moeilijk. Er over nadenken was fijn, het doen was eng. Maar ik moest wel. Tot dan toe had ik twee couturecollecties gemaakt bestaande uit enorme pakken, zoals een cape met een levensgroot hert over de schouders gedrapeerd. De vraag was: ga ik nog groter en spectaculairder of is het juist uitdagender om het tegenovergestelde te doen?
Normaal krijg je de middelen om een couturecollectie te maken niet cadeau. Nu kreeg ik het aangereikt als een geschenk, daarom voelde ik me verplicht mezelf verder te duwen.
Morgen gaat het normale leven weer verder en moet ik weer dingen maken die iedereen wil hebben. Eerlijk gezegd kan ik niet wachten tot ik weer hertjes en konijntjes mag maken.”
Over hoe nu verder
Coppens: “In deze collectie heb ik niet één favoriet stuk. Mijn favoriet is het geheel: het één beïnvloedt het ander. Materiaal, structuur en kleur: bij elkaar komt het allemaal samen. Zo is het ook opgesteld in de installatie. Als ik meer tijd en rust had gehad om aan de collectie te werken, had ik de stukken allemaal met elkaar verbonden om dit heel letterlijk te illustreren.
Nu ik weet dat de installatie in september in het Boijmans van Beuningen te zien zal zijn? Ik zal de stukken in de tussentijd niet uitpakken. Ik geef het wat tijd om te bezinken, zodat ik er in september weer met een frisse blik naar kan kijken.”
No References te koop
Het boek No References verslaat het onstaan van de collectie in foto's: van de eerste schets tot de installatie in Platform21. Met een voorwoord van Pieter van Bogaert en een interview met opdrachtgever Han Nefkens door Jose Teunissen.
Het boek kost €22,50, is uitgevoerd in hardback en is verkrijgbaar in Nederlands of Engels. Om te bestellen, klik hier.
