Club Real #1

Magische krachten versus retro computers
Al op vroege leeftijd was Brody Condon (USA, 1974) gefascineerd door games en computers. Zijn eerste werk was het programmeren van een enorme TI-99 computer die te log was om de kast uit te tillen. Daarom zat hij ín de kast, ingewikkelde codes invoerend, waarbij af en toe dagen aan werk verloren ging als het ding aan oververhitting uitsloeg. Buiten die kast speelde de jonge Brody rollenspellen op papier met zijn vriendjes. Hij tekende wezens met magische krachten en verwikkeld in historische slagvelden, gebaseerd op Dungeons & Dragons en het werk van J.R.R. Tolkien. Waar deze twee hobby’s samenkomen ligt de basis voor zijn artistieke werk.

Gaming voor de kunst
Condon’s werk is herkenbaar aan de bestaande spellen en spelstructuren die hij gebruikt om sculpturen, performances en video-installaties te creëren.
In een tijd waarin er nog geen andere voorbeelden waren hoe computer games te gebruiken, begon Condon met experimenteren: Hoe schets je met dit materiaal? Hoe haal je de verschillende figuren uit het spel en bewerk je die? Hoe haal je eruit wat belangrijk is? Nu geeft hij performances binnen een game: hij regisseert de hoofdpersoon en maakt daarbij vervreemdende aanpassingen in de scenario’s en manipuleert de context van het spel. Dat filmt hij dan weer. Dit werk wordt inmiddels in galeries en musea over de hele wereld vertoond.

De spelstructuren waarin Condon geïnteresseerd is, beperken hem echter niet alleen tot zijn computer. Zijn ervaring met role-playing in zijn jeugd leidde hem ertoe te werken met een grote groep mensen die middeleeuwse slagvelden naspeelt. Volwassen mannen in harnassen die zwaaien met (soms plastic) zwaarden. Condon haalde ze van het open grasveld af en zette ze in de kunstmatige omgeving van de kunstgalerie voor een twee uur durend gevecht bestaande uit zes ‘death matches’.

Twee jaar geleden bracht hij het middeleeuwse kostuum weer binnen de galeriemuren. Dit maal op professionele dansers gekleed als middeleeuwse actiehelden, die sterfscènes uit computer games in slow motion opvoerden, tegelijkertijd een out-of-body ervaring imiterend als opwekkend.

Voor Sonsbeek2008, een grote buitenlucht kunsttentoonstelling in het Sonsbeekpark in Arnhem later deze zomer, tilt Brody zijn role-playing werk naar een hoger niveau. Tussen de sculpturen in het park zal gedurende een aantal weekenden een LARP community verblijven. Live-Action Role Playing houdt in dat spelers een bepaalde rol aannemen, een ander karakter zijn, en in een fictieve wereld leven. Eén waar bezoekers van de tentoonstelling geen deel van zullen uitmaken. Brody schrijft de scenario’s voor het spel en heeft daardoor de volle macht over de handelingen, gevoelens en relaties binnen de groep. Hij doet dit samen met de Deense LARP organisator Bjarke Pederson.

Vluchten in een wereld waar digitale fotografie is verboden
Game ontwerper Bjarke Pederson heeft persoonlijk veel ervaring met de fantasierijke wereld van LARP, inmiddels enorm populair in zijn geboorteland en de andere Scandinavische landen.

Volgens Pederson gaat role-playing over het aannemen van een rol en je even helemaal als iemand anders voordoen, sommigen noemen het dan ook interactieve literatuur. Dit kan een kort personage zijn of één van vele pagina’s lang die maanden voorbereiding vergt. Voor de duur van het spel handel je namelijk vanuit dat personage, maar moet je ook kunnen denken op de manier waarop jouw personage denkt. De scenario’s en het script worden geschreven door de organisatoren en de verhaallijn blijft dan ook vaak een verrassing voor de spelers. Wanneer ze deze fantasiewereld zijn binnen gestapt, zijn spelers niet zichzelf en zien ze wereld niet zoals buitenstaanders die zien.

Dit kan een historische wereld zijn, een fantasielandschap of een verbeelding van de toekomst. Maar spellen die zich richten op sociaal realisme zijn ook populair: zo laat een ‘70s commune jongeren ervaren hoe hun ouders hebben geleefd en door middel van de Beverly Hills 90210 role-play krijg je de kans de coolste middelbare scholier te zijn, net als in de TV serie.
Deze werelden bieden een vorm van escapisme, maar hebben volgens Pederson ook een educatieve rol en zijn goed voor de zelfontwikkeling en het creëren van persoonlijke relaties. Het is niet de realiteit, maar toch komt elke handeling met consequenties.

Na wat foto’s getoond te hebben van vóór ‘de revolutie’: amateuristisch uitziende nepsteden van plastic en duck tape en wapens gemaakt van huis-tuin-en-keuken producten, legt Pederson uit waarom de Scandinavische LARP scene zo verschilt met die van de rest van de wereld. Daar is de laatste tien jaar een role-playing theorie ontstaan. Tijdens bloedserieuze conferenties wordt besproken hoe de speelervaring nog beter kan worden, zo is er bijvoorbeeld besloten dat producten die niet in de tijd die gespeeld wordt voorkomen, niet gebruikt mogen worden in de LARP.
Als bewijs laat Pederson korrelige zwart-wit foto’s zien, gemaakt tijdens een role-play in een Sovjet onderzeeër mét een fotocamera die in die tijd gebruikt werd - door een fotograaf in authentiek Sovjet kostuum. Dit is één van de weinige omgevingen waar digitale fotografie niet gewaardeerd wordt.

Met meer dan 10.000 spelers in Denemarken alleen al, is LARP de op twee na populairste vrijetijdsbesteding in het land – na tennis en basketbal. Met zes plays per maand is het niet alleen populair onder volwassenen, er is ook een grote kinder LARP scene. Op meerdere manieren verjongt en moderniseert de subcultuur zich, niet bang om enkele toepassingen uit het moderne leven te integreren.

Waar vroeger en ook nu nog het gooien van o.a. meel naar iemand en het uitroepen van codewoorden gebruikt werd om anderen te laten weten dat jouw personage magische krachten heeft, wordt nu ook blue-tooth gebruikt.
Andersom zien we volgens Pederson ook LARP invloeden in de moderne wereld om ons heen. LARPing televisieseries zijn enorm populair in Scandinavië en de rest van de wereld heeft de SIMS, het strategische simulatie computerspel waarin je de levens van een groep mensen naar keuze bestuurd en beheerd. Het lijkt erop dat wanneer je niet in het Noorden woont, toch terug moet naar de computer om je fantasie te beleven.

Kruip in de huid van een personage
Deze zomer krijg je wel die kans en kun je in de huid van een personage kruipen: voor de role-playing evenementen van Brody Condon en Bjarke Pederson tijdens Sonsbeek2008 is nog steeds plek voor meer deelnemers. Een enorme transparante toren in het midden van het park vormt de thuisbasis van de LARP’ers, waar mobiele telefoons, het moderne leven en tentoonstellingsbezoekers niet bestaan...

Condon en Pederson bedachten samen het script, de regels, de kostuums en attributen van het Sonsbeek2008 event. In een verre toekomst waar de mensheid zoals we die nu kennen bijna is uitgestorven, begint het event wanneer vijf groepen elkaar ontmoeten in het bos van Sonsbeek voor een overgangsrite. Een serie taken moet uitgevoerd worden om in leven te blijven, terwijl mysterieuze onsterfelijke krachten die in de grote sculpturen in het park schuilen bevredigd moeten worden en de dwalende geesten in het bos niet geïrriteerd mogen raken. En als bezoeker sta je te kijken of te gissen naar de wetten van deze LARP’ers.

Informatie en inschrijven op www.sonsbeek.org